Archive for the ‘ိdaw aung san suu kyi’ Category

လြတ္လပ္​ခြင့္ ေဒၚ​စု​ေဟာေျပာ​ခ်က္ (၁)

July 28, 2011

လြတ္လပ္ခြင့္ ေဒၚစုေဟာေျပာခ်က္ (၁)

ဘီဘီစီကတဆင့္
အခုလို မိတ္ေဆြတုိ႔ကို စကားေျပာရတာ ကၽြန္မအဖို႔မွာ အင္မတန္မွ ထူးျခားတဲ့ အဓိပၸါယ္ ေဆာင္ပါတယ္။
အဓိပၸါယ္က ဘာလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မဟာ တရားဝင္ အားျဖင့္ လြတ္လပ္မႈု ရွိေသာ လူပုဂၢဳိလ္ တေယာက္ တဖန္ ျပန္လို႔ ျဖစ္ျပီဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္မဟာတရားဝင္အားျဖင့္ လြတ္လပ္မႈုမရွိေသာ လူတေယာက္ ျဖစ္ေနခဲ့တုန္းက… ဆိုလိုတာက ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ုပ္နဲ႔ေနခဲ့ရစဥ္ တုန္းက ကၽြန္မကို စကားေျပာခဲ့သူဟာ ဘီဘီစီ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မက နားေထာင္ခဲ့ရသူပါ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလို နားေထာင္ရတဲ့ အတြက္ လြတ္လပ္မႈုတမ်ိုးကိုလည္း က်ြန္မ ရခဲ့ပါတယ္။
ဘီဘီစီမွတဆင့္ ကမၻာတဝွမ္းကုိပုိ႔ခ်ေနတဲ့

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္


အျခားေသာ လူပုဂၢိဳလ္တို႔ရဲ့ အတြေးအျမင္ကို စူးစမ္းနိုင္ျခင္းဆိုတဲ့ လြတ္လပ္မႈု ျဖစ္ပါတယ္။ လူပုဂၢိဳလ္ခ်င္း အေတြး အျမင္ ဖလွယ္ရတာမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ တထပ္တည္း တူညီတယ္လို႔မေခၚနိုင္ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ လူသားခ်င္း ဆက္သြယ္မႈ ပုံစံတမ်ိဳးျဖစ္တယ္လို႔ ေခၚနိုင္ပါတယ္။

ျပည္သူေတြရဲ႕ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈကုိ  ရ႐ွိထားသူ  ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီနဲ႔လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္႐ွားသူ

ကိုယ့္ရဲ့ အေတြးအေခၚ၊ ကိုယ့္ရဲ့ ေျမာ္လင့္ခ်က္၊ ကိုယ့္ရဲ့ အရယ္အေမာဆိုတာေတြကို မ်ွေဝခ်င္လို႔ ေနာက္ျပီး တခါ
တေလမွာ ကိုယ့္ရဲ့ေဒါသ၊ ကိုယ့္ရဲ့ေဒါမနႆကိုပင္လ်ွင္ မ်ွေဝခ်င္လို႔ သူတပါး လူသားေတြနဲ႔ လြတ္လပ္စြာ ဆက္ သြယ္ခြင့္ဆိုတာဟာ ဘယ္ေသာအခါမွ ခ်ိဳးေဖာက္တာခံရဖို႔မသင့္တဲ့ အခြင့္အေရးတခု ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ                                                တုိက္႐ိုက္ေမးျမန္းမဲ့သူေတြ
တက္ေရာက္ေမးခဲ့

ဒီေန႔ ကၽြန္မဟာ မိတ္ေဆြတို႔နဲ႔ လူကိုယ္တိုင္ မေတြ႕မဆုံနိုင္ေသာ္လည္းဘဲ ကၽြန္မအဖို႔ေရာ ေနာက္ျပီး လြတ္လပ္မႈ ကင္းမဲ့ျခင္းလို႔ ကၽြန္မေခၚခ်င္တဲ့ ဝမ္းနည္းဘြယ္ရာေကာင္းလွတဲ့ အေျခအေနႀကီးမွာ ေနထိုင္ေနရာျဖစ္တဲ့ ကမၻာ တဝွမ္းလုံးက တျခားသူေတြအဖို႔ေရာ လြတ္လပ္ခြင့္ဆိုတာ ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္အနွစ္သာရ ျပည့္ဝသလဲဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ကၽြန္မရဲ့အေတြးအျမင္ေတြကို မိတ္ေဆြတို႔ဆီေရာက္ေအာင္ မ်ွေဝေပးလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ လူသားခ်င္း ဆက္သြယ္နိုင္ခြင့္ဆိုတဲ့ ကၽြန္မရဲ့အခြင့္အေရးကို အခုလို သုံးစြဲခြင့္ရရွိျခင္းအတြက္ ကၽြန္မ အင္မတန္မွ ေက်းဇူးတင္ လွပါတယ္။

ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ ကၽြန္မ ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ ကိုယ္တိုင္ေရးအတၳဳပၸတၱိစာအုပ္ဟာ အေနေတာ္ျဖစ္တာလို႔ ေခၚရမလား၊ အတိတ္နိမိတ္ျဖစ္တယ္လို႔ ေခၚရမလား၊ ႏွစ္ခုစလုံးပဲလို႔ ေျပာေကာင္း ေျပာနိုင္မလား။ ( Seven Years Solitary ) (ေထာင္ထဲမွာတ ေယာက္ထဲ ခုနစ္ႏွစ္)ဆိုတဲ့စာအုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ Hungarian အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ ေရးခဲ့တာပါ။
၁၉၅ဝ ျပည့္လြန္ႏွစ္ေတြရဲ့အေစာပိုင္းကာလတုန္းက သူတို႔ဆီမွာ (Com- munist Party)အတြင္း ျဖဳတ္ထုတ္ပြဲႀကီး ေတြ ျဖစ္ေပၚေနစဉ္ အတြင္းတုန္းက အာဏာ႐ွိသူေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ဂိုဏ္းမွာပါဝင္ခဲ့တဲ့ အမ်ိုးသမီးတေယာက္ ေရးခဲ့တာပါ။ တေယာက္တည္းေနရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ဟာ လူသားခ်င္းဆက္သြယ္မႈဆိုလို႔ ေန႔စဉ္နဲ႔အမ်ွ သူ႔ရဲ့ မာန္ကို ခ်ိဳးနိုင္သေလာက္ခ်ဳိးဖို႔စဉ္းစားေနတဲ့ ေယာက္်ားႀကီးေတြနဲ႔ဆက္သြယ္မႈသာလ်ွင္ရွိတဲ့ အထဲက ႏွစ္နဲ႔ခ်ီျပီး ၾကာေအာင္ ဦးေႏွာက္ကလည္း ထက္ျမက္ၿမဲ၊ စိတ္ဓါတ္ကလည္း မက်ဘဲ ေနနိုင္ခဲ့တာဟာ ဘယ္လို ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ေၾကာင့္ပါလိမ့္ ၊ ဘယ္လိုႀကံရည္ဖန္ရည္ေၾကာင့္ပါလိမ့္ဆိုျပီး အဲဒီတုန္း က ၁၃နွစ္ အရြယ္ ကၽြန္မဟာစိတ္ဝင္တစား
ျဖစ္ခဲ့မိပါတယ္။

                 နိုင္ငံေရးသမားဟာ စိတ္ဓာတ္ျပင္းရမယ္၊တာဝန္သိရမယ္၊ အေရးႀကီးမႀကီး သိရမယ္

အစိုးရဝါဒကို သေဘာမတူတဲ့လုပ္ငန္းထဲဝင္ေရာက္ဖို႔၊ ေနာက္ျပီး အဲဒီလုပ္ငန္းမွာဇြဲနဘဲနဲ႔ေနဖို႔ဆုံးျဖတ္ထားသူေတြ ရဲ့အဖို႔ရာမွာ ဒီလိုအပ္ခ်က္ဟာ ဆုံး႐ႈုံးမႈကိုႀကိဳတြက္ျပီး ျပင္ဆင္ထားရတဲ့ အေျခခံအက်ဆုံး လိုအပ္ခ်က္တခု ျဖစ္ပါ တယ္။

အမွန္မွာ အခြင့္အေရး ဆုံး႐ႈုံးျခင္းဟာ အစိုးရဝါဒ ေဝဖန္သူေတြရဲ့ ဘဝအစိတ္အပိုင္း အႀကီးႀကီးတခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြဟာ အခြင့္အေရးဆုံး႐ံႈးမႈလမ္းေၾကာင္းကိုေလွ်ာက္ဖို႔ တမဂၤလာ ေ႐ြးခ်ယ္တတ္ၾကပါသလဲ။Max Weberကေတာ့ နိုင္ငံေရးသမားေတြအဖို႔ အဆုံးအျဖတ္ျဖစ္ေစနိုင္ေလာက္ေအာင္ အေရးႀကီးတဲ့အရည္အခ်င္း ၃ ခုဟာ စိတ္ဓါတ္ျပင္းထန္ျခင္း၊ တာဝန္သိျခင္းရယ္၊ အေရးႀကီးတာနဲ႔အေရးမႀကီးတာကို ခြဲျခားနိုင္ျခင္းရယ္ ျဖစ္ တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။

ပထမအခ်က္ျဖစ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္နဲ႔ ခြန္အားစိုက္ထုတ္လုပ္ကိုင္ျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုပါ တယ္။ အဲဒီလို စိတ္ဓါတ္ျပင္းထန္မႈမ်ိဳးဟာ ေဘးအႏၱရာယ္အမ်ားဆုံး နိုင္ငံေရးမ်ိဳးျဖစ္တဲ့၊ အစိုးရဝါဒကို သေဘာ မတူတဲ့နိုင္ငံေရးမွာ ပါဝင္ျပီးလုပ္ကိုင္သူေတြအဖို႔ အလြန္႔အလြန္ အေရးႀကီးပါတယ္။

က်န္တဲ့ နိုင္ငံသားမ်ားနဲ႔ တသီးတျခားေလာကမွာေနထိုင္ဖို႔၊ အစိုးရဝါဒ ေဝဖန္မႈေလာကမွာေနထိုင္ဖို႔၊ ေၾကညာျပီး ေတာ့ျဖစ္ေစ၊ မေၾကညာဘဲနဲ႔ျဖစ္ေစ၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္သူ လူတိုင္းလူတိုင္းရဲ့ အတြင္းသဏၭာန္မွာအဲဒီလိုစိတ္ဓါတ္ ျပင္းထန္မႈမ်ိဳး ႐ွိေနရပါတယ္။

ဒီေလာကမွာ ေနထိုင္သူ လူထူးလူဆန္းေတြကို အမွတ္အသားျပဳနိုင္ဖို႔ရာ၊ အျပင္ပန္း လကၡဏာရယ္လို႔ေတာ့ မ႐ွိပါ ဘူး။ အဲန္အယ္လ္ဒီ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ့ ဌာနခ်ဳပ္ကို ႐ုံးဖြင့္တဲ့ရက္ ဘယ္ရက္မဆို လာၾကည့္ပါ၊ ေရစိမ္ခံ အၾကမ္းခံ အဖြဲ႕ဝင္ေတြအတြက္ စီစဉ္ထားတဲ့ ခေနာနီ ခေနာ္နဲ႔ ပုံမလွ ပန္းမလွ ခပ္႐ိုး႐ိုး အေဆာက္အဦ ကေလးတခုပါ။ ဒီအေဆာက္အဦကို“အဲန္အယ္လ္ဒီ တင္းကုပ္”ဆိုၿပီး အေခၚခံရတာဟာျဖင့္တႀကိမ္မကေတာ့ပါဘူး။

ဒီလို ေခၚၾကတဲ့ သူတြေဟာ စာနာတဲ့စိတ္နဲ႔ေရာ ၊ မၾကာခဏဆိုသလို ခ်ီးက်ဴးတဲ့စိတ္နဲ႔ေရာ ၿပံဳးၿပီး ေခၚၾကေလ့ရွိတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကၽြန္မတို႔ကလည္း စိတ္မဆိုးပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ကမၻာမွာ ၾသဇာ သက္ေရာက္မႈ အႀကီးမားဆုံး လႈပ္႐ွားမႈတခုဟာ တင္းကုပ္ တခုထဲမွာ အစျပဳခဲ့တာ မဟုတ္ပါလား။

ကၽြန္မတို႔ရဲ့ လူေနစရာ က်ပ္က်ပ္တည္းတည္းနဲ႔ ခပ္စုပ္စုပ္ ႐ုံးခန္းမွာ သူလိုကိုယ္လို ပုံပန္းသဏၭာန္ အမ်ားႀကီး ေပါက္တဲ့လူေတြကို မိတ္ေဆြတို႔ ေတြ ့ရပါလိမ့္မယ္။ ကဗ်ာဆန္ဆန္ ပုံမက်ပန္းမက် ဆံပင္ပုံစံႀကီးနဲ႔ အဲဒီ သက္ႀကီး ရြယ္အိုႀကီးက သတင္းစာဆရာ လက္ေဟာင္းႀကီး တေယာက္ပါ၊ သူက အစိုးရဝါဒ ေဝဖန္သူ ထိပ္တန္း ပုဂၢိဳလ္ႀကီး
တေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚစုေျပာတဲ့ ကဗ်ာဆန္ဆန္ ပုံမက်ပန္းမက်  သက္ႀကီး႐ြယ္အုိ သတင္းစာဆရာႀကီး

ေထာင္ထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝ ၾကာျပီး လြတ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ့ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဘြယ္ရာအေတြ့အႀကဳံေတြအေၾကာင္း စာအုပ္တအုပ္ကို ခ်က္ျခင္း ေကာက္ျပီးေရးပါတယ္။ စာအုပ္ နာမည္က(Is This A Human Hell) (ဘာလဲဟဲ့ လူ႔ငရဲ )တဲ့။ ဗမာျပည္မွာ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဉ္းက်ေနသူေတြ ေထာင္နဲ႔ခ်ီေအာင္ ႐ွိေနဆဲဆိုတာကို အမွတ္ရ ေနေစဖို႔အတြက္ဆိုျပီး သူကေထာင္အက်ႌ အျပာေရာင္ကို အၿမဲ ဝတ္ပါတယ္။

မ်က္နွာမွာ ေသာကအရိပ္အေရာင္ ကင္းရွင္းတဲ့ ေဟာဒီ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ မ်က္မွန္နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ေထာင္ ထဲမွာ ၉ ႏွစ္ေနခဲ့ရသူ ဆရာဝန္ တေယာက္ပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္မွာ သူလြတ္လပ္လာတဲ့အခ်ိန္က စလို႔ သူဟာ ကၽြန္မတို႔ ပါတီရဲ့ လူမႈေရးနဲ႔လူသားဒုကၡကယ္ဆယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ ဝင္ေရာက္ၿပီး အားလပ္ရက္ ရယ္လို႔ မ႐ွိေအာင္ လုပ္ကိုင္ေနခဲ့ပါတယ္။

အသက္ ဂဝ ေက်ာ္ အ႐ြယ္ပိုင္းေရာက္ေနတဲ့ ခင္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ အဖြားအိုႀကီးတခ်ဳိ႕လည္းရွိပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ၁၉၉၇ ခုနွစ္က စၿပီး ကၽြန္မတို႔ရဲ့ ႐ုံးခန္းကို မွန္မွန္ ေရာက္လာေလ့ရွိသူတြေပါ့။

အဲဒီႏွစ္ဟာ ကၽြန္မတို႔အဖို႔ ဆူနာမီ ဒီေရလိႈင္္းလုံးႀကီး ႐ိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ႏွစ္တႏွစ္ပါဘဲ။ အဲဒီႏွစ္မွာ ဖိနွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္မႈ လိႈင္း လုံး အႀကီးႀကီးရဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ ဒီမိုကေရစီအေရးလႈပ္႐ွားေနသူ အေျမာက္အျမားဟာ ေထာင္ထဲ ေရာက္ကုန္ခဲ့ပါတယ္။

ခင္မင္စရာေကာင္းတဲ့ အဖြားႀကီးေတြလည္း လာၾကတယ္လို႔ ေဒၚစုက ရိုးရိုးေလးေျပာပါတယ္

ကၽြန္မတို႔ပါတီရဲ့ အစည္းအေဝးတခုမွာ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသူေတြရဲ့ ဇနီး သားမယားေတြကိုေရာ သားငယ္၊ သ မီးငယ္ေတြကိုေရာ၊ မိအိုဖအိုေတြကိုေရာ ကၽြန္မက ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ေဆာင္႐ြက္ေနတဲ့အေရးကို ညီညီညြတ္ ၫြတ္နဲ႔ ေထာက္ခံၾကပါ။ ကၽြန္မတို႔ဟာ လက္ေႁမွာက္အ႐ႈံးေပးမွာမဟုတ္ေၾကာင္း၊ ေထာင္ထဲမေရာက္ဘဲက်န္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္မတို႔တေတြဟာ ေထာင္ထဲေရာက္လို႔ လြတ္လပ္ခြင့္ ခ်ဳပ္ျခယ္ခံရသူေတြရဲ့ အလံေတာ္ကို ေကာက္ကိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ သတၱိခဲေတြအထဲမွာ အခုန ေျပာတဲ့ ခင္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ အဖြားအိုႀကီးေတြလည္း ပါဝင္ပါတယ္။

သူတို႔ဟာ ခိုင္ျမဲတဲ့စိတ္ဓါတ္အင္အား ႀကီးႀကီးမားမားနဲ႔ အလံေတာ္ကို ကိုင္စြဲျမဲ ကိုင္စြဲေနၾကပါတယ္။…

နားဆင္ရန္

ဘီဘီစီ(ျမန္မာပုိင္း) ဘီဘီစီ ေရဒီယိုဖိုးမွ ပို႔ခ်ခ်က္ ဘာသာျပန္ တင္ဆက္မႈကုိကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။               

BURMA STAR GROUP                                    (ဆက္ပါဦးမယ္)

၂၀၁၁ ဇူလုိင္ ၂၈